बा बन्दै गइरहेछु

बा सम्झिँदा

म सम्झिँन्छु

ढुंगा छापिएका गल्लीहरु

इँटा बिछ्याइएका गल्छेडाहरु

जलबिन्दु, लौरो, घुँडाघुँडा कछाड

र थाप्लोभरि हिउँफुल

भोग्नु भोगेर अप्ठ्याराहरु

फलैँचामा सुस्ताएका बा,

उनले हिँड्दै गरेको बाटो

सोझो लाग्थ्यो, सरल लाग्थ्यो

थिएनन् घुम्ती, दोबाटो÷चौबाटो छैनन् लाग्थ्यो

उदाउँदो सूर्यको तेज थिएँ

अस्ताउँदो सूर्यको पाइला पछ्याउन

र एकै झमटमा भेट्टाइहाल्न

कुनै चिन्ताको विषय पनि त थिएन

बा हिँड्दै जानुभयो

म अल्मलिई बसेँ ।

मैले हिउँको कोमलता पनि देखेको थिएँ

र भोगेको थिएँ कठोरता पनि

तर हिउँझैँ कोमलता र कठोरताभित्र बाको

मैले कहिल्यै देख्न सकिन पानी

अब कहिल्यै देख्ने छैन पनि

जो ढुङ्गा छापिएका गल्लीहरु

इँटा बिछ्याइएका गल्छेडाहरु हुँदै बगिसक्यो......

ममा टाँसिएर बस्न थालेदेखि

बाको मधुमेह, उच्च रक्तचाप र गुलियो मिठाईको रहर

मेरो कठोरतामा, मेरो कोमलतामा

स्वतः छोपिन थालेको छ पानी

भूमिगत कुला कुलेसाको कलकल ध्वनि

सुन्ने फुर्सद कसलाई ?

कुनै समयको म र मेरो व्यस्तता अब सरेको छ

मेरा सन्तानहरु आफ्नो संसार बुन्न व्यस्त छन्

बा गएदेखि

मलाई प्राचीन नगरका दैनिकीहरु

बाका जस्तै लाग्न थलेका छन्

परित्यक्त प्राचीन नगर आफैँ

बा जस्तै लाग्न थालेको छ

थाहा छ

भेट्न मलाई

कुद्दाकुद्दै मेरै छाया पनि अब एक दिन

नगरको प्रवेशद्वारमै भेटिनेछ असिनपसिन

म भने फुत्तै निस्किसक्नेछु

उही प्राचीन नगरको पुछारको बाटो !